Nebelmeer Songtext

Scho wieder grau und neblig,
den ganzen Tog im Triabn.
So geht des jetzt scho ewig.
November konn zermürbn.

I mach mi auf’n Weg
auffa in de Sonna.
Weil de war vui z’lang weg.
Da mog i mi ned dro gwohna.

Beim Geh rührn se de Zweife,
dahoam, da wart de Arbat.
Dank denk i: “Hoi’s da Deifi,
de Arbat mach i nachat.”

Erst is de Sonn ganz blaß,
schnell heller und aa wärmer.
Jetz pelz i mi im Gras,
schau oba auf das Nebelmeer.

Nebelmeer
unter mir.
Nebelmeer
unter mir.
This website uses cookies to ensure you get the best experience on our website. Closing this message or scrolling the page you will allow us to use it. Learn more