Tadhana

Sa hindi inaaasahang pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nag-dugtong, damang-dama na ang ugong nito
Di pa ba sapat ang sakit at lahat na hinding-hindi ko ipararanas sa'yo
Ibinubunyag ka ng iyong matang sumisigaw ng pag-sinta

Ba't 'di pa patulan ang pag-suyong nag-kulang
Tayong umaasang hilaga't kanluran
Ikaw ang hantungan at bilang kanlungan mo
Ako ang sasagip sa'yo

Saan nga ba patungo (saan nga ba patungo), nakayapak at nahihiwagaan
Ang bagyo ng tadhana ay dinadala ako sa init ng bisig mo
Ba't di pa sabihin ang hindi mo maamin
Ipauubaya na lang ba 'to sa hangin
'Wag mong ikatakot ang bulong ng damdamin mo
Naririto ako't nakikinig sa'yo