Käthi

Der föhn stürmt gluetheiss vo de bärge
u d gruebebuebe hei hüt frei
u ds müetti bschliesst no hurti d stubetür u seit
fertigschnätz, ds käthi blybt dehei
e feisse hund ar chetti möögget
total uf d hasejagd versässe
der buur ligt stiiff im bett u bättet
dass mir ihm si appezäller-senne nid tüe frässe

uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land
uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land

chömit, giele, hütt isch chilbi
unge ufem chileplatz
u wemer källers appizäller-senne nid chöi näh
när frässe mer em metzger syni chatz
we morn drum vielecht wieder z dorf abbrönnt
heissts sicher ume mir sygis gsii
aber giele, dasmal lösche mir als erschti
giele, dasmal symer o derbii

uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land
uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land

ds käthi geit nume nach ihrem gfüel
u ihri gfüel si eidütig füre jules
när wott si no höchstens chli der jüre gspüre
aber der jüre, dä isch bir polizei
der mond isch rund u wiiss wie geisschäs
u der föhn bringt schand u brand über's land
u der metzger, dä schiesst schnäll, das weiss me
mit emne härz us stei u mit ere zittrige hand

uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land
uu uu, käthi
uh käthi, mir läben ufem land

drum wiiber, zeigit keni scheiche
es chönnti eue schafstall preiche
wes föhnetn na gheie d gruebebuebe düre
u när brönnts u de gits ume bügel füre jüre
los, käthi, muesch di itz entscheide
wosch der eint, der anger oder beidi
u jede vo dene giele muess e huuffe suuffe
e huuffe, wenn är wott läbe ohni di, kätheli

uu uu, käthi
u käthi, mir läben ufem land
uu uu, käthi
u käthi, mir läben ufem land
uu uu, käthi
u käthi, mir läben ufem land