Istiklal Marsi

Korkma, sönmez bu safaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yildizidir, parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Catma, kurban olayim, cehreni ey nazli hilâl !
Kahraman irkima bir gül, Ne bu siddet, bu celâl ?
Sana olamz dökülen kanlarimiz sonra helâl,
Hakkidir, Hakk'a tapan milletimin istiklâl.
Ben ezelden beridir hür yasadim, hür yasarim.
Hangi cilgin bana zincir vuracakmis ? Sasarim !
Kükremis sel gibiyim, Bendimi cigner, asarim;
Yirtarim daglari, enginlere sigmam, tasarim.
Garb'in âfâkini sarmissa celik zirhli duvar,
Benim îman dolu gögsüm gibi serhaddim var!
Ulusun, korkma ! Nasil böyle bir imâni bogar,
"Medeniyet !" dedigin tek disi kalmis canavar ?
Arakadas ! Yurduma alcaklari ugratma sakin!
Siper et gövdeni, dursun hayâsizca akin.
Dogacaktir, sana va'dettigi günler Hakk'in...
Kim bilir, belki yarin, belki yarindan da yakin.
Bastigin yerleri "toprak" diyerek gecme, tani !
Düsün altindaki binlerce kefensiz yatani.
Sen sehid oglusun, incitme, yaziktir atani,
Verme, dünyalari alsan da bu cennet Vatani.
Kim bu cennet vatanin ugruna olmaz ki fedâ ?
Sühedâ fiskiracak topragi siksan, sühedâ !
Câni, cânâni, bütün varimi alsin da Hudâ,
Etmesin tek vatanimdan beni dünyada cüdâ.
Rûhumun senden Ilâhî sudur ancak emeli:
Degmesin mâ'bedimin gögsüne nâmahren eli,
Bu ezanlar - ki sehâdetleri dînin temeli-
Ebedî, yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- tasim,
Her cerîhamdan ilâhî, bosanipkanli yasim.
Fiskirir, rûh-i mücerred gibi yerden na'sim,
O zaman yükselerek Ars'a deger, belki basim.
Dalgalan sen de safalklar gibi ey sanli hilâl !
Olsun artik dökülen kanlarimiz hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, irkima yok izmihlâl.
Hakkidir, hür yasamis bayragimin hürriyet,
Hakkidir, Hakk'a tapan milletimin istiklâl !