Mit Em Rüggä Zur Wand

mit em rüggä zur wand
sie luegt mich a, als wär ich tschuld a dem theater, als chönnti ich öppis defür, wenn?s einsch nid haut, äs tued mer weh, wenn ich sött zuegäh, dass alles wahr isch, was ich so lügä, schummlä, tiibä wägem gäld
das mä mich no nid suecht isch fasch äs wunder, doch lang gahds nümm, denn bini öppä dra, ich glaubä fasch, ich tauchä echli under, will ich wett no vo mim läbä öppis ha
äs isch zyt, dass ich verschwindä
ich machä mich usem schtaub
ich glaub, ich ziäh no hütt ines anders land,
ich hoffä nid, mä wird mich gfindä
äs isch vill schlimmer, als ich glaub
verfluächt oh, oh, oh
ich schtah mit em rüggä zur wand
mä chläbt mer a de färsä, schliicht um mich umä, ich glaub mä schmöckts, dass hiä öppis nid schtimmt, ich hör gli uf mit denä gschäftli hinnädurä, will mä mich beschtimmt gfindt & usänandernimmt
äs wird mer heiss, äs isch fasch wienes fieber, ich halt?s nümm us, ich will eifach nur no wäg, äs anders gsicht, das hätt ich jetzt vill lieber, i dem ort, wo mich no nimmer kännt