Koniec

to już jest koniec - nie ma już nic

jesteśmy wolni - możemy iść

to już jest koniec - możemy iść

jesteśmy wolni - bo nie ma już nic



to już jest koniec - nie ma już nic

jesteśmy wolni - możemy iść

to już jest koniec - możemy iść

jesteśmy wolni - bo nie ma już nic





robaczek w swej dziurce jak docent za biurkiem

i pszczółka na kwiatkach jak kontrol w tramwajach

tak dłubie i gmera, napisze, wymyśli

obejdzie w około, zabrudzi wyczyści

i krzaczek przy drodze i brat przy maszynie

jak noga w skarpecie - sprzedawca w kantynie

kamyczek na polu i strażnik na straży

lodówka wciąż ziębi, kuchenka wciąż parzy

a po co, a po co tak dłubie i dłubie

a za co, a za co tak myśli i skubie

i tak się przykłada i mówi z ekranu

i bredzi latami, wieczorem i rano



to już jest koniec - nie ma już nic

jesteśmy wolni - możemy iść

to już jest koniec - możemy iść

jesteśmy wolni - bo nie ma już nic