De Hollander Songtext

Hij zou zo graag wat losser willen leven

Waarbij hij alles van zichzelf gewoon op tafel smijt

En niet meer zo verkrampt met z'n gezicht op hallef zeven

Eens vrij zijn van zichzelf en van z'n houten klazigheid

En hij zou zich best ook zwierig willen kleden

En dwars door 't calvinistische fatsoen

Los van alle schuldgevoel en zomaar zonder reden

Op een stille zondagmiddag eens iets rustverstorends doen



Maar 't is een Hollander

En dan komt het daar niet van

Want, ach, een Hollander

Die wordt daar zenuwachtig van

Die zegt meteen: "Ah joh, doe niet zo gek"

En krijgt zo'n teruggetrokken nek

Hij zegt dan: "he nee zeg, 't idee zeg!"

En hij binnenvettert door

En dat zwierige komt om

In de nuchtere rekensom

" 't Zou wel leuk zijn

Maar wat koop je daar nou voor?"



En hij zou zo graag eens in vervoering raken

En niet vergiftigd door die eeuwige detail-kritiek

Een werklijk grote visie duidelijk willen maken

Met krachtige gebaren en met fraaie retoriek

En hij zou zo graag eens soepel willen dansen

Z'n lichaam lekker los, z'n ogen dicht

Net zoals de Italianen en zoals de Fransen

Z'n lichaam laten wiegen tot het eerste morgenlicht



Maar 't is een Hollander

En dan komt het daar niet van

Want, ach, een Hollander

Die wordt daar zenuwachtig van

Die voelt z'n lichaam als een last

En in dat lichaam zit 'ie vast

Dan klapt 'ie dicht

Met een gezicht

Van 't Christelijk Jongemannenkoor

En onder 't melkboerenhondehaar

Houdt 'ie z'n hersens bij mekaar

Met de simpele berekening

"Ja, wat koop je daar nou voor?"



Hij zou zo graag wat minder gauw gegriefd zijn

En minder stug en in zichzelf en minder uit een stuk

En hij zou zo graag eens openlijk en reddeloos verliefd zijn

En dansend door de straten willen zingen van geluk

En hij zou ook best 'ns hardop willen snikken

En rustig laten zien: "Ja, kijk ik grien!"

In plaats van in een hoekje

Dan zo'n beetje moeilijk zitten slikken

Hij zou zo graag, hij wou zo graag

Maar hij laat dat nooit zien



Want 't blijft een Hollander

En dan komt het daar niet van

Want, ach, een Hollander

Die wordt daar zenuwachtig van

Die kan z'n gevoelens nergens kwijt

Door z'n gebrek aan openheid

Die duwt dat terug

En strekt z'n rug

En leeft weer ongemakkelijk door

En hij hervindt z'n zekerheid

In quasi onverschilligheid

Terwijl 'ie zachtjes mompelt

"Ah joh, wat koop je daar nou voor"
This website uses cookies to ensure you get the best experience on our website. Closing this message or scrolling the page you will allow us to use it. Learn more