De Brug

Zij staat op de rand van een brug
In de lucht schreeuwen vogels om hulp
De zon is al weg
En de wind waait haar bijna omver
Probeer haar te redden
Maar zorg dat ze niet in de war raakt
Want dan springt ze alsnog
En dan ben je te laat, te laat, te laat

Want het water is veel te koud voor haar
Ze zal verdrinken en vergaan
En morgenochtend spoelt ze aan
Maar al haar vragen blijven daar
Waar ze huilend heeft gestaan

Ze springt met een boog naar beneden
Dan knijpt ze haar ogen dicht
En wacht tot ze rustig in vrede
Als een steen op de bodem ligt
Maar het duurt nog heel even
Ze voelt een oorverdovende klap
En begint dan te beven
Tot ze niet meer wist wie ze was

Want het water is veel te koud voor haar
Ze zal verdrinken en vergaan
En morgenochtend spoelt ze aan
Maar al haar vragen blijven daar
Waar ze huilend heeft gestaan